Autentycznie zostałem zabity przez to zdjęcie. Przychodzę tu niemal 10 lat po jego wykonaniu. Wtedy, jako ta mała głowa, pierwsza po lewej od maszynisty, przecięta na zdjęciu wycieraczką, dziś jako (bodaj najmłodszy w Polsce) kierownik pociągu. Miałem wrażenie, że ktoś tam gdzieś na szlaku mógł robić jakieś zdjęcia, ale nie spodziewałem się natknąć na nie przeglądając sobie Internet. Twoją galerię odkryłem wczoraj i pochłaniam ją w niepokojących dla mojego dostawcy Internetu ilościach, podziwiam Drewnianą Kolej i mam coraz większą ochotę na wybranie się w jakąś dziką podróż po rubieżach mojego rodzinnego Pomorza Zachodniego, lub też obecnie zamieszkiwanej Wielkopolski w celach kolejowych i okołofotograficznych. Dzięki Ci, Łukaszu za to zdjęcie, może kiedyś się spotkamy w Poznaniu kiedy będziesz czynić knoty peronowe!

Mogę jedynie napisać, że mimo osobistej opinii brzmiącej "nie robię niczego niezwykłego" to jest mi niezmiernie miło czytać takie słowa :) Przy okazji zmotywowało mnie to, aby powyższe zdjęcie obrobić na nowo ;)